NAKİZ(E)

NAKİZ(E)
(Nakz. dan) Zıt, karşı. Birbirine karşı, zıt olan şey veya iş. * Man: Bir şeyin, bir kaziyenin hükmüne, mânasına muhalif olan veya ondan başka kaziye. Bir şeyi ref'eden şey. (Meselâ: "Her insan hayvandır. Bazı insan hayvan değildir." kaziyeleri birbirinin nakizidir. Nakiz ile zıd beyninde fark vardır. Nakizeyn; ne cem' olurlar, ne de ma'dum. Zıddeyn; cem' olmazlar, ikisi de bir arada olmazlar, ma'dum olurlar. * Eyer ve semerden çıkan ses.

Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nakız — nâkız : bozma; kaldırma …   Hukuk Sözlüğü

  • nakız — is., kzı, esk., Ar. naḳż 1) Bozma, çözme 2) Kırma Birleşik Sözler nakzetmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • NAKIZ — (Nakz. dan) Bozan, bozucu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • AKS-ÜN NAKÎZ — Birbirine zıt olan iki şey. * Man: Mevzuun nakîzini yüklem; ve yüklemin nakîzini de mevzu kılmak. Misâl: Her aklı başında olan insan Allah ı tanır kaziyesinden aks ün nakîz yolu ile şu hüküm elde edilir: Allah ı tanımayanlar, aklı başında olmayan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • TENAKUZ — Sözün birbirini tutmaması. Konuşmada beyan edilen söz ve fikirlerin birbirine zıt olması. * Man: İki şeyin birbirine nakiz olması. Bir şeyin nakizi, o şeyin ref inden (kaldırılmasından) ibarettir …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”